Με αφορμή ένα thread για τις βαριές ποινές και τις συνθήκες στις φυλακές.
------------------------------------------------------------
Σκεφτείτε έναν γραβατοφόρο οικονομικό αναλυτή. Μεταπτυχιακά, σερτιφικάτα, εμπειρία σε τράπεζες και εταιρείες, και αποφασισμένος να πολιτευτεί.
Ως είθισται, ο γραβατοφόρος αναλυτής είναι ορθολογιστής μέχρι το κόκκαλο, και μιλάει πάντα με επιχειρήματα και στοιχεία -δηλαδή στατιστικές και αριθμούς.
Και έτσι, αποφασίζει να αξιοποιήσει τις ορθολογικές του ικανότητες για την ανάπτυξη της οικονομίας.
"Νομιμοποιώντας την παιδική πορνεία", ξεκινάει ο οικονομικός μας αναλυτής, "θα αποφέρουμε δισεκατομμύρια στο κράτος. Θα ενισχυθεί ο τουρισμός, γιατί παιδεραστές από όλη την οικουμένη θα επισκέπτονται τη χώρα μας για τις υπηρεσίες της, ενώ θα αυξηθούν και οι θέσεις εργασίας. Σύμφωνα με τις στατιστικές που κρατάω στα χέρια μου, μπορούμε να αναμένουμε μέχρι και 8% ανάπτυξη μόνο στα πρώτα δυο έτη. Συν τοις άλλοις, θα περιοριστεί η εγκληματικότητα, αφού πλέον οι παιδεραστές δεν θα χρειάζεται να απαγάγουν παιδάκια και να τα βιάσουν! Τα παιδάκια θα ναρκώνονται για να μην καταλαβαίνουν και να μην έχουν ψυχολογικά προβλήματα μετά."
Συνεχίζει παραθέτοντας πλήρη στοιχεία από κάποιο αφρικανικό κρατίδιο που ακολούθησε αυτή τη... πολιτική, και είδε οικονομική άνθιση και μείωση της εγκληματικότητας.
Αν είστε στοιχειωδώς φυσιολογικοί, θα τον έχετε διώξει πυξ-λαξ πολύ πριν προλάβει να σας αναπτύξει την επιχειρηματολογία του -και θα είναι απόλυτα υγιής η αντίδρασή σας.
Σε κάποια πράγματα οι ορθολογισμοί και οι στατιστικές δεν βρίσκουν κανένα έδαφος. Δεν έχει σημασία τι επιχειρήματα παραθέτει κάποιος υπέρ της παιδικής πορνείας. Εφόσον είμαστε εγκεφαλικά υγιείς, την αντιλαμβανόμαστε ως τόσο θεμελιωδώς λάθος που δεν θα γίνει καμία συζήτηση επ'αυτής.
Κάτι αντίστοιχο (θα έπρεπε να) ισχύει και στην αντιμετώπιση των εγκληματιών σαν VIP πρόσωπα.
Περίπου όπως ο προαναφερθείς "ορθολογιστής" οικονομολόγος, εμφανίζονται κατά καιρούς διάφοροι αντίστοιχοι στομφώδεις "ορθολογιστές" νομικολόγοι, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, εγκληματολόγοι κ.α., που μας αναπτύσσουν με... επιχειρήματα, ότι το να αντιμετωπίζουμε τους εγκληματίες όχι σαν εγκληματίες, αλλά σαν παιδάκια που έκαναν κατά λάθος μια αταξία, μειώνει (!) την εγκληματικότητα.
Και αυτό δεν ισχύει μόνο για πλαστογράφους ή 19χρονους παπακοκλέφτες, αλλά για βιαστές και δολοφόνους.
Με μια σύντομη έρευνα στο google θα βρείτε πληθώρα άρθρων για το ότι οι χώρες που κατάργησαν τη θανατική ποινή είδαν μείωση της εγκληματικότητας, καθώς και για το ότι τα κράτη που έχουν τετράστερα ξενοδοχεία για φυλακές έχουν τα μικρότερα ποσοστά υποτροπής εγκληματιών.
Πολύ μεγάλη συζήτηση μπορεί να ανοίξει εδώ για την αιτιακή συσχέτιση μείωσης εγκληματικότητας και κατάργησης θανατικής ποινής ("correlation is not causation", που λένε και οι καλοί μας φίλοι και αξιόπιστοι σύμμαχοι Αγγλοαμερικάνοι), όπως πολύ μεγάλη συζήτηση μπορεί να ανοίξει και για το ότι οι περισσότεροι φονιάδες/βιαστές ούτως ή άλλως τελούν τετοια πράξη μόνο μια φορά (άλλο αν το νετφλιξ μας δείχνει τα βιογραφικά των κατα πραγματική συρροή βιαστών/δολοφόνων), και αν μετά εγκληματίσουν ξανά είναι για να κλέψουν επειδή δεν βρήκαν δουλειά.
Δεν θα ανοίξει όμως αυτή η συζήτηση. Όχι εδώ τουλάχιστον. Θα σταθούμε σε κάτι αλλο:
Πόσο πολύ διαφέρουν οι "ορθολογιστές" νομικολόγοι/κοινωνιολόγοι/ψυχολόγοι από τον "ορθολογιστή" οικονομολόγο του παραδείγματός μας;
Δεν είναι μόνο η προστασία των παιδιών τεκμήριο πολιτισμού· είναι και η Δικαιοσύνη ένα πολύ σημαντικό σκέλος του.
Και στην έννοια της Δικαιοσύνης, ενυπάρχει και η έννοια της Τιμωρίας. Άνευ της δεύτερης δεν υπάρχει και η πρώτη -και αυτό κατά βάθος παραμένει κοινώς αντιληπτό ανεξάρτητα από τη πλύση εγκεφάλου ήντινα εξ'απαλών ονύχων δεχόμεθα για να ταυτίσουμε την Τιμωρία με κάτι πρωτόγονο και ξεπερασμένο.
Άγνωστο αν κάποιος φιλόσοφος έχει σκεφτεί κάποιον ορισμό της Δικαιοσύνης, αλλά σίγουρα μπορούμε να δώσουμε έναν ικανοποιητικό ορισμό στην έννοια της Τιμωρίας. Τιμωρία σημαίνει στέρηση. Είτε της ζωής σου, είτε ουσιαστικών δικαιωμάτων και δυνατοτήτων σου.
Όταν ένας βιαστής στη Δανία για περίπου μισή δεκαετία τρώει τσάμπα φαϊ σε μια φυλακή-τετράστερο ξενοδοχείο, με δικό του δωμάτιο, τηλεόραση και βιβλία στο κελί, κοινωνική συναναστροφή με άλλους κρατουμενους, πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και ψυχολόγους, τι ακριβώς στερείται; Το δικαίωμα να πάει στα μαγαζιά;
Αυτή είναι όλη και όλη η συνέπεια για κάποιον που κατέστρεψε ολοσχερώς μια ζωή; Αυτή είναι όλη και όλη η "στέρηση" που έχει; Πού είναι η Τιμωρία; Πού είναι η Δικαιοσύνη; Πού είναι ο πολιτισμός καν;
Αδιάφορο αν κάτι τέτοιο θα μειώσει την εγκληματικότητα. Εξίσου αδιάφορο με το ότι η νομιμοποίηση της παιδικής πορνείας θα δυναμώσει την οικονομία.
Αν είναι να νομιμοποιήσουμε την παιδική πορνεία για να έχουμε ισχυρή οικονομία, μη σώσουμε και την έχουμε. Και αντίστοιχα, αν είναι να απαλοχαϊδεύουμε τους εγκληματίες για να μειωθούν τα ποσοστά εγκληματικότητας, μη σώσουν και μειωθούν.
Το μόνο θετικό που υπάρχει με τον "πολιτισμό" της ατιμωρησίας, είναι ότι αν τυχόν κάποιος μας σκοτώσει το παιδί μπορούμε να περιμένουμε 5-10 χρόνια να αποφυλακιστεί για να πάρουμε τη κατάσταση στα χέρια μας. Το πολύ πολύ να πάμε 5-10 χρόνια σε προπληρωμένο ξενοδοχείο.
