Παρασκευή 24 Ιουλίου 2015

The research on artificial intelligence must stop.

Greek version

The article below is written, not for the danger of intelligent machines attempting to obliterate humanity, but for the way realer danger of a massive rise of unemployment following the production of the first intelligent robots. Nothing would prevent the states and corporations from ignoring the existence of humans and stopping economically supporting the unemployed ones. After all, humanism is nothing more than an investment. The research must stop as soon as possible.

This is one of my first articles written in English. It's not my mother tongue so, please, excuse me for any syntax or grammar mistakes, or improper use of words and expressions.

---------------------------------------------------------------------

Introduction

Generally speaking, scientific research has positive results. Even though the progress in science has rather harmed some professions (and, according to many, the environment), its' impact on our way of life and society is advantageous. More or less, all of the everyday appliances of the 21st century owe their existence to the discovery of a group of physicists or chemists, and we owe our easy, compared to previous eras, living, almost exclusively to them.

One can find hundreds of scientific theories and achievements involved in everyday-use technologies. When it comes to the internet, for instance, (which's story begins when some scientists of CERN developed a protocol that would enable them to access the data of a particular computer of their network using the others), where wireless technology and satellite communication is used, one can say that it owes its' advance to a large degree to the comprehension of electromagnetism via Maxwell's theory.


How much do we owe to the 
comprehension of electromagnetism?
(image from blog.agupieware.com)

One other example is the processors of our computers. These processors are the "brains" of our PCs, consisting of transistors instead of neurons, and they wouldn't exist if there weren't scientists experimenting with the doping of Germanium and Pyridium to create the semi-conductors with which the diods that form the transistors would be created. Without progress on semi-conductor physics and chemistry involved in doping, you wouldn't be online now.

One can find numerous examples of technological applications based on scientific discoveries. Our society owes much to scientists, indeed. But everything on this world has its' negative aspect along with the positive one. In particular, many of the scientific discoveries to which we owe our everyday appliances have been exploited for uses of doubtful morality.

The infrared radiation detectors may be used for detecting surviving people under ruins after an earthquake, but they are also being used for the detection of bombing targets, which in many cases are mere civilians. The progress of nuclear physics may have led to the -much more efficient and friendlier to the environment- use of nuclear power for the generation of electricity, but it also led to nuclear weapons.

Many scientists out there lack morals and humanism. When, during the 1st world war, some German and British scientists were requested to develop chemical weapons, no moral, not even the fear that those weapons could be found and be used by the enemy against their own children, prevented them from recommending the use of chlorine, yperite and phosgene against the enemy.


A scientific discovery may have 
ruinous results too.
(image from genius.com)

Humans have proved that, not only they are not mature enough to use, but they may not even deserve scientific advancements at all. Nevertheless, generally speaking, the scientific progress has improved the quality of our lives. Nowadays, however, it has been reached a point where one can ask... until when will science be improving our lives? Could we have reached a point to some scientific fields, where further research will do more harm than good? Let me elaborate.

When one talks about "science" doesn't necessarily mean physics and chemistry. When most people hear about "scientists", they imagine glasses-wearing people working with test tubes or solving abstract mathematics. There are branches that don't involve test tubes. However, what can one call a scientific field, depends on what one considers the definition of science to be. One can claim that a lawyer is a scientist as well, since he has to keep in his brain much knowledge related to his field and is supposed to solve problems. My "definition" for science, is whatever field includes experiments as well as theoretical knowledge.

But no matter what one calls a science, all fields related to the understanding of the human brain belong to them for sure. One extend of those fields is the one related to artificial intelligence and neural networks. And the research being done in that field is intense, for many problems demand the existence of machines combining the intelligence of a human with the computing power of a computer in order to be solved. One has to be able to discern the difference between computing power and intelligence, and to grasp what neural networks are and what makes their development so difficult and potentially useful, to be able to understand the dangers of such a scientific breakthrough. Let's have a brief description of what they are and the difficulties of developing them.



Computers and intelligence


  • What is intelligence?
  • Why is a computer not intelligent?
  • What makes the development of artificial neural networks and brains so difficult?
  • Why are computers incapable of mimicking human cognition? What makes the human brain function so special?
  • Will machines ever be able to think, feel, reason logically, understand and translate from one language to another?


These are the questions we will be concerned with in this part the article. We are not going to write about them as much as we should -this is not the purpose of this publication- but they are worth replying. As we previously mentioned, one has to understand some basic principles of this field in order to understand the dangers of artificial intelligence.

The question regarding the definition of intelligence is a rather philosophical one (as philosophical as "what is life?"), so we will reply the others first. A rough definition of intelligence will be given after the readers will have understood the difference between human cognition and computing power. Let's start by examining how does a computer "understand" something (whether a file is legal or not, for instance) and "think" or take a decision, and what happens in our brains before they carry out the same tasks.

Is a computer "intelligent"? This question sounds childish. Whoever is aware of some basic principles of informatics, may laugh at someone asking this question in earnest. Not everyone is aware of how computers work, though; furthermore, many people don't really know what being "intelligent" is and what's its' difference from being computationally precise. This kind of ignorance often leads people to have several absurd beliefs.

Many people out there believe that the computing systems belonging to large corporations (google, for instance), "spy" on them. These systems collect and process a vast amount of personal information, indeed, but that is not exactly "spying". A computer scanning your e-mails is way different than a real human reading them, for the simple reason that a computer does not understand what is your e-mail about. Let me elaborate.


Being spied by electronic systems is 
(for the time being) way different than this.
(image found on techiecode.wordpress.com)

When one sends an e-mail to somebody, there is a large possibility (since most e-mail services do so) that the e-mail will be scanned by the e-mail service's computers. By the word "scanned" we definitely don't mean that some employee of the service is going to read your e-mails and write down his conclusions about you, before giving them to some security agency. Though there is some information about such "scanning" taking place frequently and without a search warrant, it has absolutely nothing to do with what scanning is.

When a computer scans an e-mail it, in the first place, looks for defined keywords. There are algorithms seeking for particular number-series consisting of "0" and "1" (all data in computers and on the internet is series of zeros and ones) that correspond to particular words. Such keywords are

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

Οι έρευνες πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη πρέπει να παγώσουν. Άμεσα.

Το παρακάτω άρθρο δεν αφορά τον απομακρυσμένο κίνδυνο μιας πιθανής εξέγερσης των ευφυών μηχανών εναντίον μας, αλλά τον πολύ πιο υπαρκτό της κατακόρυφης αύξησης των ποσοστών ανεργίας σε περίπτωση παραγωγής τέτοιων μηχανών. Τίποτα δεν θα απέτρεπε τότε τους υψηλά ιστάμενους από το να αγνοήσουν την ύπαρξη των ανέργων σταματώντας να τους παρέχουν κάθε βοήθεια. Εξάλλου, ο "ανθρωπισμός" για εκείνους δεν είναι παρά μια επένδυση. Οι έρευνες πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη πρέπει να παγώσουν. Το συντομότερο δυνατό. 

-------------------------------------------------------------------------------------
Εισαγωγή

Η επιστημονική έρευνα, σε γενικές γραμμές, έχει θετικά αποτελέσματα. Παρά το ότι οι επιστημονικές πρόοδοι έχουν μάλλον βλάψει κάποιους κλάδους (και, κατά πολλούς, και το περιβάλλον), η επίδρασή τους στον τρόπο ζωής μας είναι θετική. Λίγο-πολύ όλες οι καθημερινές συσκευές του 21ου αιώνα οφείλουν την ύπαρξή τους στην ανακάλυψη κάποιας ομάδας φυσικών ή χημικών, και η ευκολία του να ζεις τώρα σε σχέση με περασμένες εποχές οφείλεται σχεδόν εξ'ολοκλήρου σε αυτές.

Μπορεί κανείς να βρει εκατοντάδες παραδείγματα επιστημονικών θεωριών και επιτευγμάτων με πρακτικό αντίκτυπο στη καθημερινότητα. Στο διαδίκτυο, φερ'ειπείν, (η πορεία του οποίο ξεκίνησε όταν επιστήμονες στο CERN ανέπτυξαν ένα πρωτόκολλο που θα τους επέτρεπε την μέσω των υπολογιστών τους πρόσβαση στα αρχεία ενός άλλου του δικτύου τους) χρησιμοποιούνται κατά κόρον οι ασύρματες τεχνολογίες και οι δορυφορικές ζεύξεις, που δεν θα είχαμε αν δεν προηγείτο η κατανόηση του ηλεκτρομαγνητισμού με την θεωρία του Maxwell. Όλα τα ηλεκτρονικά υψηλών συχνοτήτων οφείλουν την ύπαρξή τους σε αυτή.

Πόσα χρωστάμε άραγε στη κατανόηση 
του ηλεκτρομαγνητισμού;
(πηγή εικόνας: blog.agupieware.com)

Ένα άλλο παράδειγμα αποτελούν οι επεξεργαστές των υπολογιστών. Οι επεξεργαστές, που είναι, θα λέγαμε, οι "εγκέφαλοι" των υπολογιστών, αποτελούνται από transistors, και αυτά δεν θα υπήρχαν χωρίς τους πειραματισμούς των χημικών με το ντοπάρισμα πυριτίου και γερμανίου ούτως ώστε να προκύπτουν ημιαγωγοί, απ'τους οποίους δημιουργούνται οι δίοδοι που αποτελούν τα transistors των επεξεργαστών μας. Χωρίς τις προόδους φυσική των ημιαγωγών και τους πειραματισμούς μίξεων χημικών ενώσεων δεν θα ήσασταν σε θέση να διαβάζετε το παρόν.

Παραδείγματα εφαρμογών των επαναστάσεων των θετικών επιστημών σε καθημερινές συσκευές ή στην ιατρική, μπορεί κανείς να βρει άπειρες. Η κοινωνία μας χρωστάει πολλά στους επιστήμονες, πράγματι. Αλλά ουδέν καλόν αμιγές κακού. Οι ανακαλύψεις εκείνων στους οποίους οφείλουμε τις καθημερινές μας συσκευές, έχουν χρησιμοποιηθεί και για πάμπολλους, πολύ αμφιλεγόμενους σκοπούς.

Μπορεί οι ανιχνευτές υπέρυθρης ακτινοβολίας να χρησιμοποιούνται στην ανίχνευση ζωντανών θυμάτων σεισμών κάτω απ'τα ερείπια, αλλά χρησιμοποιούνται και για εντοπισμό "στόχων" βομβαρδισμών, οι οποίοι "στόχοι" πολλές φορές είναι γυναικόπαιδα. Μπορεί η ανάπτυξη της ατομικής φυσικής να οδήγησε στην χρήση της, πολύ πιο φιλικής στο περιβάλλον και αποτελεσματικής, ατομικής ενέργειας για την παραγωγή ρεύματος, οδήγησε όμως και στην ατομική βόμβα.

Πολλοί επιστήμονες εκεί έξω δεν έχουν ηθικούς φραγμούς. Όταν στον Α' Π.Π. ζητήθηκε από Γερμανούς και Βρετανούς χημικούς να αναπτύξουν αποτελεσματικά χημικά όπλα, κανένας θεωρητικός ενδοιασμός, ούτε καν ο φόβος ότι θα μπορούσε ο αντίπαλος να τα βρει και να τα χρησιμοποιήσει στα παιδιά τους, δεν τους απέτρεψε απ'το να προτείνουν τη χρήση χλωρίου, υπερίτη, φωσγενίου, και άλλων χημικών ουσιών, σε βάρος του αντιπάλου.

Μια επιστημονική ανακάλυψη μπορεί να έχει 
και καταστροφικά αποτελέσματα.
(εικόνα: genius.com)

Η ανθρωπότητα έχει αποδείξει περίτρανα πως, όχι απλά δεν είναι ώριμη, αλλά πως ίσως τελικά να είναι τελείως ανάξια των όποιων ανακαλύψεων. Σε γενικές γραμμές όμως, η επιστημονική έρευνα μας έχει επωφελήσει. Τίθεται, όμως, εύλογα το ερώτημα... ως πότε θα ισχύει αυτό; Μήπως έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που η περαιτέρω έρευνα σε κάποιους τομείς θα κάνει περισσότερο κακό, παρά καλό; Αφήστε με να εξηγηθώ.

"Επιστήμες", δεν είναι μόνο η φυσική και η χημεία. Όταν ο περισσότερος κόσμος ακούει για επιστήμες φαντάζεται διοπτροφόρους να δουλεύουν με δοκιμαστικούς σωλήνες ή ακατάληπτα μαθηματικά. Υπάρχουν και άλλοι κλάδοι. Βέβαια, το ποιοι από αυτούς είναι "επιστήμες", εξαρτάται από ορισμό που έχει ο καθένας για το τι εστί επιστήμη. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως και ένας φιλόλογος ή ένας νομικός είναι επιστήμονες, καθώς έχουν πολλές γνώσεις πάνω σε μια ειδικότητα και καλούνται να επιλύσουν προβλήματα. Προσωπικά, θεωρώ πως επιστήμη είναι όποια ειδικότητα περιλαμβάνει και πειραματικό εκτός από θεωρητικό μέρος.

Ανεξάρτητα όμως από το τι θεωρεί κανείς επιστήμη, σίγουρα σε αυτές υπάγονται και εκείνες που καταπιάνονται με τον ανθρώπινο εγκέφαλο -οι νευροεπιστήμες- και οι επεκτάσεις τους. Μια εξ'αυτών είναι ο κλάδος που ασχολείται με την τεχνητή νοημοσύνη και τα τεχνητά νευρωνικά δίκτυα. Και οι έρευνες σε αυτούς τους τομείς είναι εντατικές, γιατί ορισμένα προβλήματα χρειάζονται για την επίλυσή τους και νοημοσύνη εκτός από υπολογιστική ισχύ. Αξίζει να αναφερθούμε, συνοπτικά, σε κάποια στοιχειώδη του κλάδου αυτού, στις διαφορές νοημοσύνης και υπολογιστικής ισχύος, στην δυσκολία ανάπτυξης νευρωνικών δικτύων και στις πρακτικές εφαρμογές τους.


Υπολογιστές και νοημοσύνη

  • Τι είναι η νοημοσύνη; 
  • Γιατί ένας υπολογιστής δεν είναι νοήμων;
  • Σε τι έγκειται η δυσκολία ανάπτυξης τεχνιτών εγκεφάλων και νευρωνικών δικτύων;
  • Γιατί οι υπολογιστές δεν μιμούνται τις λειτουργίες της ανθρώπινης νόησης; Τι καθιστά την ανθρώπινη σκέψη τόσο μοναδική;
  • Θα είναι ποτέ τα μηχανήματα σε θέση να σκεφτούν, να αισθανθούν, να κάνουν λογικούς συνειρμούς, να κατανοήσουν και να μεταφράσουν από γλώσσα σε γλώσσα;

Με αυτά τα θα καταπιαστούμε στο παρόν μέρος της ανάρτησης. Δεν θα επεκταθούμε πολύ σε αυτά -δεν είναι αυτός ο σκοπός του κειμένου- αλλά αξίζει να αναφερθούν. Για να εκφέρει κάποιος άποψη επί των κινδύνων της τεχνητής νοημοσύνης πρέπει να έχει υπόψιν του περί τίνος πρόκειται. Θα τα απαντήσουμε συνοπτικά -γιατί θα μπορούσαν να γραφτούν τόμοι επ'αυτών.

Επειδή το ερώτημα για τον ορισμό της νοημοσύνης ή ευφυΐας είναι μάλλον φιλοσοφικό (εξίσου φιλοσοφικό με το "τι είναι η ζωή;"), περνάμε κατευθείαν στα άλλα. Το πρώτο θα απαντηθεί στη συνέχεια και αφότου κατανοήσουμε κάποια βασικά πράγματα. Για αρχή θα εξετάσουμε τις διεργασίες που επιτελεί ένα υπολογιστικό σύστημα για να "κατανοήσει" κάτι (π.χ. το περιεχόμενο ενός e-mail ή μιας εικόνας) ή να κάνει έναν "συνειρμό", και τις αντίστοιχες του ανθρώπινου νου.

Είναι ένας υπολογιστής "ευφυής"; Ακούγεται παιδική η ερώτηση. Όσοι έχουν υπόψιν τους το πώς δουλεύει ένα υπολογιστικό σύστημα θα καγχάσουν αν κάποιος τους θέσει σοβαρά ένα τέτοιο ερώτημα. Δεν δραστηριοποιούνται όμως όλοι στον χώρο των υπολογιστών· πολύ περισσότερο, αρκετός κόσμος δεν κατανοεί καν το τι εστί ευφυΐα και σε τι έγκειται η διαφορά του από την υπολογιστική ισχύ. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλούς παραλογισμούς.

Δεν είναι λίγοι αυτοί, φερ'ειπείν, που πιστεύουν πως τα συστήματα μεγάλων εταιρειών (π.χ. της google) τους "παρακολουθούν". Πράγματι, τα συστήματα αυτά συλλέγουν και επεξεργάζονται τεράστιους όγκους πληροφοριών, αλλά αυτό δεν συνιστά "παρακολούθηση" με την συμβατική έννοια. Το να σκανάρει ο πάροχος της υπηρεσίας των e-mails σου τα γραφόμενά σου απέχει πολύ από το να τα βλέπει κάποιος, για τον απλό λόγο ότι ένα υπολογιστικό σύστημα δεν κατανοεί τι βλέπει. Ας γίνουμε λίγο πιο σαφείς επ'αυτού.



Το να παρακολουθείσαι από ηλεκτρονικά συστήματα 
είναι (προς το παρόν) πολύ διαφορετικό από αυτό. 
(πηγή: techiecode.wordpress.com)


Όταν αποστέλεις ένα κείμενο ή μια εικόνα μέσω e-mail, υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα (γιατί οι περισσότεροι πάροχοι το κάνουν) αυτό το e-mail να σκανάρεται από ένα υπολογιστικό σύστημα. Όταν λέμε πως ένα τέτοιο e-mail "σκανάρεται", επ'ουδενί δεν εννοούμε πως κάποιος αδιάκριτος διαβάζει τα γραφόμενά σας και τα καταχωρεί σε μια βάση δεδομένων. Υπάρχουν, βέβαια, πληροφορίες ότι συμβαίνει και αυτό, και μάλιστα χωρίς νόμιμη άδεια, αλλά αφενός αυτό είναι άλλο ζήτημα και αφετέρου δεν έχει να κάνει με το "σκανάρισμα".

Όταν ένας υπολογιστής "σκανάρει" ενα e-mail ψάχνει, καταρχάς, για λέξεις κλειδιά. Υπάρχει ένας αλγόριθμος που εντοπίζει συγκεκριμένες σειρές από άσσους και μηδενικά (όλα τα δεδομένα στους

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015

Ιστορικές στιγμές

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύθηκε αρχικά σε αυτόν το σύνδεσμο 

----------------------------------------------------------------------------------

Κανονικά δεν θα έπαιρνα θέση επ'αυτών, καθώς, όπως έγραψα στη προηγούμενη ανάρτηση, οι γνώσεις μου στα οικονομικά είναι πολύ περιορισμένες. Από την άλλη, υπάρχουν άλλοι πολύ πιο αδαείς από μένα (οι διάφοροι τηλεσαλτιμπάγκοι και οι απανταχού αγράμματοι που νομίζουν ότι οι λεκτικοί τους αυνανισμοί μπορούν να θεωρηθούν "γνώμη") που εκφράζουν τη δική τους. Δεν νομίζω να επιβαρυνθεί πολύ ο blogger από μια ακόμα ανάρτηση...

Ο λαός θα κληθεί, σύντομα, να λάβει την πιο σημαντική απόφαση που του έχει δοθεί η δυνατότητα να λάβει εδώ και δεκαετίες. Κάποιοι κακοπροαίρετοι λένε πως μόνο ένας πολύ δειλός πολιτικός θα πέταγε το μπαλάκι στον λαό του για μια τέτοια απόφαση, τη στιγμή μάλιστα που δεν έχει το υπόβαθρο για κάτι τέτοιο. Εμείς ας πούμε πως ο πρωθυπουργός μας είναι απλά δημοκρατικός...

Αυτή η απόφαση είναι οικονομικής φύσεως. Ναι ή όχι στα μέτρα; Πρακτικά, το δίλημμα είναι ναι ή όχι στο ευρώ, καθώς αν πούμε "όχι" στα μέτρα είναι λίγο δύσκολο να παραμείνουμε στην ευρωζώνη. Εν προκειμένω, η φράση "μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα" δεν περιγράφει την κατάσταση ούτε κατά προσέγγιση.

Από τη μία, αν επιστρέψουμε στη δραχμή, στη καλύτερη περίπτωση θα στερηθούμε πολλά. Πολλά. Τη στιγμή που σχεδόν όλα τα προϊόντα μας είναι εισαγόμενα, μάλλον θα ζήσουμε ελεεινές καταστάσεις χρησιμοποιώντας ένα νόμισμα που δεν θα έχει την παραμικρή αξία σε σχέση με το ευρώ και το δολάριο. Και δη αν αναλογιστούμε πως πρέπει να εισάγουμε ύλες ακόμα και για να έχουμε ρεύμα -η τιμή του οποίου θα ανέβει "στον θεό"- ή την αύξηση της εγκληματικότητας.

Στη χειρότερη, θα υπάρξουν νεκροί και λιμοκτονούντες. Κάποιοι μας θέλουν να μαχαιρωνόμαστε έξω από τα σούπερ-μαρκετ για ένα πακέτο μακαρόνια... Προσωπικά θεωρώ το δεύτερο σενάριο καταστροφολογία. αλλά δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τα επακόλουθα. Εικάζω (με την ευρυμάθεια που έχω σε θέματα οικονομικών) πως σε περίπτωση επιστροφής στη δραχμή οι πρώτοι μήνες θα είναι, όπως λένε κάποιοι δημοσιογράφοι, "δύσκολοι" (κοινώς γάμησέ τα) , αλλά με τον καιρό θα μπούμε σε μια σειρά. Μάλλον.

Από την άλλη, αν παραμείνουμε στην ευρωζώνη... πάλι θα στερηθούμε πολλά. Φοβερό;

Ο Τσίπρας πρότεινε στους δανειστές να μαζέψει 8 δισ. παίρνοντάς τα από τους έχοντες, αλλά αυτοί δεν ήθελαν! Θέλουν κάτι "πιο σίγουρο", που θα εξασφαλίσει αυξημένη και σταθερή εισροή χρημάτων στα δικά τους ταμεία. Για αυτό απογοητεύτηκαν που δεν προβλέπονταν μειώσεις περαιτέρω μειώσεις μισθών και συντάξεων... Προφανώς, οι εφαρμοσθείσες περικοπές δεν είναι
αρκετές. Προφανώς, πρέπει να ζήσουμε ακόμα πιο λιτά. Ολόκληρες οικογένειες να ζουν από μισθούς 350 ευρώ για να χαίρονται οι γραβατόπουστες με τους χαρτοφύλακες για την "αύξηση των κερδών" και τους ανοδικούς δείκτες του χρηματιστηρίου.

Αν ο Τσίπρας ενέδιδε, ο λαός του θα τον έπαιρνε με τις πέτρες, καθώς τον ανέβασε στην εξουσία ακριβώς για να μην μειωθούν περαιτέρω οι μισθοί και οι συντάξεις. Αν πάλι μας πετούσαν έξω από την ευρωζώνη, ο κόσμος θα τον θεωρούσε υπεύθυνο για τα επακόλουθα. Εξ'ου και η ιδέα του δημοψηφίσματος. Ο Τσίπρας, που ήταν αρκετά γατόνι για να ανελιχθεί στην ιεραρχία του ΣΥΡΙΖΑ από εκεί που δεν ήταν ούτε μηδενικό, και να το καταστήσει κυβερνών κόμμα από εκεί που έμπαινε-δεν έμπαινε στο κοινοβούλιο, επινόησε τρόπο να αποποιηθεί των ευθυνών, παρουσιάζοντας εαυτόν ως δημοκράτη που ακολουθεί πιστά τις εντολές του λαού. Εξού και η μη-αποδοχή των προτάσεων των δανειστών.

Αν, λοιπόν, παραμείνουμε στην ευρωζώνη θα στερηθούμε πάλι πολλά, και μπορείτε να είστε βέβαιοι πως θα έρθει η ώρα να στερηθούμε ακόμα περισσότερα. Η Ελλάδα είναι ένα κράτος-πρεζόνι που έχει ανάγκη τις δόσεις του για να λειτουργήσει, και αυτές οι δόσεις δεν θα είναι διαθέσιμες χωρίς την εφαρμογή οδηγούντων στην εξαθλίωση μέτρων. Οι Ευρωπαίοι δεν ζητάνε να εξαθλιωθούμε από ηλιθιότητα: αποβλέπουν συνειδητά στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, στην εκμηδένιση κάθε πιθανότητας να ζήσει ο Έλληνας αξιοπρεπώς, σε βαθμό που να είναι σε θέση να αγοράσουν τα πάντα αντί πινακίου φακής πατώντας στην απελπισία του.

Το ερώτημα που τίθεται είναι... τι θέλουμε; Να μείνουμε στο ευρώ και να ελπίζουμε στην καλοσύνη των ευρωπαίων (μπας και μας λυπηθούν κάποια στιγμή και σταματήσουν να μας κόβουν τους μισθούς), ή να πάμε στη δραχμή με το ενδεχόμενο να δούμε ακόμα και σκηνικά κατοχής;

Οι πιθανότητες λένε πως είτε θα έχουμε στάση πληρωμών την άλλη εβδομάδα, με αποτέλεσμα να ψηφίσουμε με τα μπούνια "ναι" στο δημοψήφισμα, είτε θα επικρατήσει το "όχι", αλλά λίγο καιρό μετά θα παρακαλάμε τους Ευρωπαίους σαν κλαμμένες γάτες να μας ξαναδεχθούν. Ακριβώς όπως έκαναν οι Κύπριοι...

Θα απέχω από αυτό το δημοψήφισμα· αλλά αν ήμουν αναγκασμένος να ψηφίσω μάλλον θα έριχνα "όχι". Οι Ευρωπαίοι είχαν υπόψιν τους πως είμαστε βόθρος. Γιατί μας δάνειζαν; Γιατί έδιναν εκατομμύρια επί εκατομμυρίων στο κρατικό μόρφωμα του μπουρδελιστάν, τη στιγμή που είχαν υπόψιν τους πως δεν θα είχαμε τη δυνατότητα να τους τα επιστρέψουμε σε περίπτωση κρίσης; Η κοινή λογική λέει πως όταν δανείζεις ένα τέτοιο κράτος, πετάς τα λεφτά σου στο πηγάδι. Τι ακριβώς είχαν κατά νου; Κανένας γραβατοφόρος φλωράκος με πτυχίο οικονομικών δεν σκέφτηκε ότι θα δημιουργούνταν πρόβλημα στο μέλλον;

Δεν πιστεύω στις συνομωσιολογίες, και αρνούμαι να δεχθώ πως επρόκειτο περί ενός υποχθονίου σχεδίου υποδούλωσης κρατών. Θεωρώ πως μας δάνειζαν καθαρά από βλακεία. Ο παναθλιότατος ζουγκλοϋπάνθρωπος που κυβερνούσε την Ελλάδα πάνω από μια δεκαετία (αρνούμαι να λερώσω το ιστολόγιό μου χρησιμοποιώντας το όνομά του) δανειζόταν για να ικανοποιεί τους ψηφοφόρους-πελάτες του μαγαζιού του, και τον ναρκισσισμό του. Εκείνοι, του ενέκριναν τα δάνεια από ηλιθιότητα.

Τώρα καλούμαστε να στερηθούμε τα πάντα για να σώσουμε τα κέρδη των καρχαριών. Ε, δεν θα τα σώσουμε. Ας ήταν οξυδερκέστεροι.

Να σημειωθεί πως σε καμία περίπτωση δεν προτρέπω τους άλλους να ψηφίσουν "όχι" με αυτήν τη λογική. Υπάρχουν σίγουρα παράμετροι που αγνοώ. Ίσως όλα τότε να έδειχναν πως θα ήμασταν σε θέση να τα επιστρέψουμε, και να είμαι εγώ παραπληροφορημένος. Ίσως να μην ήταν δανεισμοί κρατών, αλλά παιχνίδια ιδιωτών στα οποία μπλέχτηκαν τα κράτη και βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα. Ίσως το "όχι" να συνεπάγεται καταστροφή, και να είμαι υπεραισιόδοξος. Πολλά ίσως. Δεν έχω το υπόβαθρο να εκφέρω άποψη για το αν είναι καλύτερο το "ναι" ή το "οχι". Ίσως το "ναι" να είναι πιο συνετό, όπως ίσως και να έχουμε δίκιο αν τους πούμε "όχι". Ποιος ξέρει...

Γεγονός είναι πως ζούμε ιστορικές στιγμές. Και γεγονός είναι πως πρόκειται για πιο παρανοϊκό δημοψήφισμα που έχει διενεργηθεί μέχρι στιγμής, και μετά από αυτό δεν θα μπορεί να κατηγορηθεί η κυβέρνηση για τις όποιες συνέπειες, καθώς "άκουσε την εντολή μας". Ο πρωθυπουργός μας αποδείχθηκε γατόνι. Εμείς μάλλον θα πιαστούμε για άλλη μια φορά μαλάκες. Κάτι που συμβαίνει εδώ και αιώνες σε αυτόν τον τόπο, αλλά ούτε το έχουμε συνηθίσει, ούτε μας έχει διδάξει πολλά.